Amaç: Metisiline dirençli S. aureus (MRSA), birçok antibiyotiğe direnci nedeniyle, insan ve veteriner hekimliğinde enfeksiyonların tedavisinde güçlüklere neden olan önemli bir zoonotik ajandır. Bu çalışmada, bir veteriner fakültesinin kliniklerinde çalışan veteriner hekimler, personel ve öğrencilerin el ve burun mukozaları ile klinik ortamından alınan sıvap örneklerinde MRSA kolonizasyonu araştırıldı.

Gereç ve Yöntem: Bu amaçla, 16 veteriner hekim, 2 klinik personeli ve 17 öğrencinin herbirinden alınan dört (iki el ve burun mukozası) ve klinikte el ile temasının sık olduğu düşünülen 41 farklı çevresel yüzeyden sıvap örnekleri toplandı.

Bulgular: Yüz on sekiz S. aureus izolatının 75'i (%63.6; 34 veteriner hekim, 8 personel, 24 öğrenci, 9 çevresel yüzey) disk difüzyon testi ile metisiline fenotipik olarak dirençli bulundu. On dört veteriner hekim ve 7 öğrenciden alınan örneklerin en az birinde metisiline fenotipik dirençli S. aureus taşıyıcılığı belirlenirken, iki personelden alınan örneklerin tümünde metisiline fenotipik dirençli S. aureus tespit edildi. Veteriner hekimler (13 izolat), personel (1 izolat) ve öğrencilerden (10 izolat) izole edilen 24 (%20.3) S. aureus izolatında, metisiline direnci kodlayan mecA geni pozitif bulunurken, çevresel yüzeylerden izole edilemedi.

Öneri: MRSA kolonizasyonunun klinikte çalışan insanlar ve öğrencilerde yüksek olduğu, insanlar ve hayvanlar arasındaki geçiş riski nedeniyle sanitasyon önlemlerinin, özellikle de personel hijyeninin gerekli olduğu kanısına varıldı.