1999, Cilt 15, Sayı 1, Sayfa(lar) 047-053
ANKARA KEÇİSİ OĞLAKLARINDA C VE E VİTAMİNLERİNİN METABOLİK STRESE KARŞI ETKİSİ
Halit İmik1, Ulvi Reha Fidancı2, Tevhide Sel2
1Afyon Kocatepe Üniversitesi Veteriner Fakültesi, Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Anabilim Dalı, AFYON
2Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, ANKARA
Anahtar Sözcükler: Ankara keçisi oğlağı, Vitamin C ve E, Kortizol, Glikoz, Stres
Görüntülenme Sayısı:2746 - İndirilme Sayısı: 1479

Bu araştırma annelerinden ayrılarak strese maruz bırakılan Ankara keçisi oğlaklarında E ve C vitamini uygulamasının strese karşı etkilerini göstermek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada ortalama 21 günlük yaşta 50 baş Ankara keçisi oğlağı kullanılmış ve 42 gün sürmüştür. Araştırmada annelerinden ayrılmayan (+) kontrol grubu ile ortalama 21 günlük yaşta annelerinden ayrılarak strese maruz bırakılan ve günde sadece 15 dakika annelerini emmelerine izin verilen (-) konlrol, vitamin C vitamin E ve vitamin E+C grupları olmak üzere 5 grup halinde yürütülmüştür. Gruplardaki oğlaklardan deneme başlangıcında ve takip eden dönemde iki haftada bir kan örnekleri alınmış, stresle ilgili parametreler olarak seçilen serumda glikoz ve kortizol düzeyleri belirlenmiştir. Deneme başlangıcında (-) kontrol grubu ile C ve E vitaminleri verilen gruplardaki oğlakların serum glikoz düzeyleri, (+) kontrol grubunun serum glikoz düzeyinden istatiksel olarak önemli derecede daha yüksek bulunmuştur (p < 0.01). Ancak, grupların glikoz düzeyleri basındaki farklılıklar araştırmanın ilerleyen dönemlerinde istalistiksel olarak önemsiz hale gelmiştir. Serum kortizol düzeylerinde gözlenen farklılıklar ise istalistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Stres uygulanan oğlaklara ilave olarak C ve E vitaminlerinin verilmesinin serum glikoz ve kortizol düzeyleri üzerine etkisi gözlenmemiştir. Sonuç olarak strese karşı organizmanın hemostatik dengesinin korunmasında veya dengenin yeniden kurulmasında, stres şartlarına adaptasyonda, bakım ve besleme ite hijyen şartlarının ilave olarak verilecek C ve E vitaminlerinden daha önemli olduğu görüşüne varılmıştır.