Bu çalışma, klinik muayene ve progesteron test killeri ile yapılan öslrus teşhisinin gebelik oranları üzerine etkisini karşılaştırmak ve yapılan progesteron testlerinin saha şartlarında ineklerin gebelik oranları üzerine olumlu bir etkisinin olup olmadığın» araştırmak amacıyla yapıldı. Bu araştırmada materyal olarak 136 inek kullanıldı. Gözlem ve rek-lal palpasyon yoluyla hayvanlardaki östrusa ait klinik bulgular incelendi. Klinik bulguların şiddetine göre inekler üç alt grupta değerlendirildi. Alınan serum örneklerinde progesteron test (Ovulation Test®) killeri kullanılarak progesteron seviyeleri belirlendi. Progesteron düzeylerine göre de hayvanlar üç alt gruba ayrıldı. Daha sonra hayvanların hepsi suni tohumlama yöntemiyle tohumlandı. Tohumlamayı takip eden 55-60. günlerde rektal palpasyon yöntemiyle gebelikler teşhis edildi. Bu çalışmada, ortalama gebelik oranı %65.4 olarak kaydedildi. Klinik bulguların şiddetine göre gruplara ayrıîan ineklerin gebelik oranları arasında herhangi bir farklılık (P>0,05) bulunmadı. Tohumlama anında progesteron düzeyi düşük olan (<1 ng/ml) ineklerin gebelik oranının (%78.5) progesteron düzeyi orta seviyede (1-2.5 ng/ ml) olan ineklere göre (%23.8) önemli derecede (P<0.05) yüksek olduğu görüldü. Buna ilaveten, progesteron düzeyi yüksek olan (>2.5 ng/ml) ineklerden gebelik elde edilemedi. Sonuç olarak, klinik muayene ile östrusta olduğu belirlenemeyen ineklerde, Östrus teşhisindeki hataların önlemesi ve gebelik oranlarının artırılması amacıyla pratik progesteron testlerinin kullanılması faydalı olabilir.