Türkiye'de bilimsel anlamda veteriner hekimliği eğilim - öğretiminin ilk altmış yıllık döneminde (1842-1904) patoloji eğitimi, Askeri Veteriner Okulunda 1905'ten itibaren Teşrih-i Maraz? adı altında, 1913-1921 yılları arasında ise "llnvi Ensaç" ile birlikte verilmiştir. Sivil Veteriner Okulunda ise 1908-1921 yıllarını kapsayan dönemde patoloji dersleri verildiği bilinmektedir. Çalışmada, Türkiye'de veteriner hekimliği eğitiminin tarihsel gelişimi çerçevesinde, veteriner hekimliği uygulamalannın faıklı alanlan arasında anahtar bir köprü olan veteriner patolojinin gelişimini ortaya koymak ve patoloji bitim alanının, eğitim-öğretim, bilim adamı yetiştirme, araştırma ve yayım açısından ulusal ve uluslararası düzeyde bilime katkısının irdelenmesine olanak sağlanması amaçlanmıştır. Çalışma klasik tarih metodolojisi çerçevesinde değeriencfirilmiştir. Veteriner patoloji alanında 19231932 yılları arasında bir kitap ve 19 Türkçe makale; 1933-1947 yıllan arasında 16 kitap ile 21 Türkçe ve iki yabancı dilde makale; 1948-1973 yıllan arasında 30 kitap, 75 Türkçe ve 64 yabancı dilde makale yayımlandığı belirlenmiştir. Ankara, Fırat, Selçuk, İstanbul, Uludağ ve Yüzüncü Yıl Üniversitelerinin Sağlık Bilimleri Enstitülerinde veteriner patoloji bilim alanında toplam 55 doktora ve dört yüksek lisans çalışmasının tamamlandığı tespit edilmiştir. Eğitim-öğretimin sürdürüldüğü tüm veteriner fakültelerinde 2002 yılı itibariyle 16 yardımcı doçent, 13 doçent ve 13 profesör olmak üzere toplam 42 öğretim üyesi ve 23 araştırma görevlisinin görev yaptığı saptanmıştır. Sonuç olarak; veteriner hekimliği eğitimi içerisinde bilimsel ve akademik yapı olarak düzenli bir gelişim ivmesi orlaya koyan patoloji bilim alanının, akademik kadrolaşma ve lisansüstü eğitimde de aynı gelişmeyi ortaya koyduğu ileri sürülebilir.