Bu çalışmada deneysel olarak selenyumla zehirlenen farelerin kan ve dokularındaki selenyum düzeyleri araştırıldı. Araştırmada 210 adet fare kullanıldı. Selenyumun periton içi yolla 1 ve 2 mg/kg dozlarında verilmesini takiben 5, 10, 15, 30.dk, 1, 2, 4, 8, 24, 48 ve 72.saatlerde kan ve doku örnekleri alındı. Aynı şekilde, selenyumun ağız yoluyla 0,5, 3 ve 10 ppm dozlarında verilmesini takiben 30, 60 ve 90. günlerde kan ve doku numuneleri alındı. Numunelerdekı selenyum düzeyleri spektrolotometrik olarak 420 nm'de ölçüldü. Sonuç olarak, ağız yoluyla selenyum verilen farelerde selenyum düzeylerinin zamana ve doza bağlı olarak arttığı belirlendi. Buna karşın, selenyum periton içi yolla verildiğinde selenyum düzeylerinin dozlara göre sırasıyla kanda 10 ve 30.dk; karaciğerde 30.dk ve 2,saatle; böbrekte l saatte; dalakta 15 ve 30.dk; kalple 10 ve 15.dk; kasta 24 ve 8. saatlerde doruk noktaya ulaştığı ve daha sonra tedrici bir şekilde azaldığı belirlendi.