Gereç ve Yöntem: Ratlar 4 gruba ayrıldı ve her grupta 8 rat yer aldı. Grup 1 ve grup 2?ye 1 ml serum fizyolojik, grup 3 ve grup 4?e ise 20 mg/kg dozda tirozol uygulaması yapıldı. Serum fizyolojik ve tirozol uygulamalarında oral gavaj yöntemi kullanıldı. Ayrıca grup 2 ve grup 4?e denemenin 12. günü 15 mg/kg dozda ve tek doz intraperitoneal doksorubisin uygulaması yapıldı. Denemenin 14. gününde anestezi altındaki ratlardan serum ve doku örnekleri alındı ve daha sonra ötanazi edildi. Serum kreatin kinaz MB ve kreatin kinaz aktiviteleri analiz edildi. Kalp dokuları çıkarıldı ve bu dokularda histopatolojik ve oksidatif stres parametrelerine yönelik analizler yapıldı. Kalp dokusu malondialdehit ve redükte glutatyon düzeyleri ile katalaz ve glutatyon peroksidaz enzim aktiviteleri spektrofotometrik olarak belirlendi.

Bulgular: Tirozol ön tedavisinin doksorubisinin neden olduğu kalp dokusu malondialdehit düzeyindeki artışı (p<0.05), redükte glutatyon düzeyi ve glutatyon peroksidaz enzim aktivitesindeki azalmaları engellediği ve doksorubisinin kalp dokusunda meydana getirdiği oksidatif stresi baskıladığı görüldü. Kalp dokusu katalaz enzim aktiviteleri açısından gruplar arasında farklılık gözlenmedi. Kalpteki oksidatif hasarın azalmasına bağlı olarak serum kreatin kinaz MB ve kreatin kinaz aktivitelerinin önemli oranda azaldığı (p<0.05) tespit edildi. Ayrıca tirozol ön tedavisinin doksorubisinin kalp dokusunda meydana getirdiği histopatolojik lezyonları engellediği belirlendi.

Öneri: Tirozol uygulamasının doksorubisinin neden olduğu kardiyotoksisiteyi azaltabileceği düşünülmektedir.