2024, Cilt 40, Sayı 2, Sayfa(lar) 047-057
Metacarpal ve/veya Metatarsal Kırığı Bulunan Kedilerin Tedavisinde Konservatif Sağaltım veya Osteosentez Uygulamasının Değerlendirilmesi: Retrospektif Çalışma
Halil Caltiner, Iremsu Satici, Mustafa Arican
Selçuk University, Faculty of Veterinary Science, Department of Surgery, Konya, Türkiye
Anahtar Sözcükler: Kedi, Konservatif sağaltım, Metacarpal kırıklar, Metatarsal kırıklar, Osteosentez
Görüntülenme Sayısı:265 - İndirilme Sayısı: 50

Amaç: Sunulan çalışmada, kedilerde travma kaynaklı metacarpal (MC) ve/ veya metatarsal (MT) kemik kırıklarının tedavisinde uygulanan konservatif tedavi ve osteosentez yöntemlerinin avantajlarını, dezavantajlarını ve postoperatif sonuçları değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem: Araştırma, 2022 ve 2023 yılları arasında farklı ırklara, cinslere ve yaşlara sahip elli iki kedinin, metacarpal ve/veya metatarsal kemik kırıklarıyla başvurduğu bir örneklemeyi kapsamaktadır. Bu vakaların kırk altısına konservatif tedavi uygulanırken, geriye kalan altı vakaya ise osteosentez uygulandı.

Bulgular: Konservatif tedavi uygulanan grupta, 29 vaka (%63,04), 6 haftalık muayenede topallık belirtisi göstermeyerek, sorunsuz bir iyileşme sergiledi. Buna karşılık, geriye kalan 17 vakada (%36,96) 6 haftalık kontrolde hafif topallık görüldü. On iki aylık kontrolde, 43 vaka (%93,47) sorunsuz bir yürüyüş sergilerken, sadece 3 vakada (%6,53) ara sıra hafif topallık yaşandı. Öte yandan, osteosentez uygulanan kediler arasında, 2 vaka (%33,3) komplikasyonsuz bir iyileşme gösterirken, 4 vakada (%66,6) postoperatif sorunlar ortaya çıktı. Komplikasyonsuz bir vakada (%50), 6 haftalık muayenede hafif topallık belirlenirken, diğer vakada (%50) ara sıra hafif topallık görüldü. On iki aylık muayenede ise tüm vakalar sorunsuz yürüyüş sergiledi.

Öneri: Konservatif tedavi, MC ve MT kırıklı kedilerde beklenen iyi sonuçları elde etmek için hem tek başına hem de osteosentez uygulamalarının başarısız olduğu durumlarda kullanılabilen bir yöntemdir. Ancak, çalışmada incelenen cerrahi vakaların sınırlı olması, bulguların geneli üzerinde kısıtlamalara neden olmaktadır.