2010, Cilt 26, Sayı 2, Sayfa(lar) 093-099 |
[ İngilizce Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] |
Kangal Akkaraman koyunlarında yapağı özellikleri |
Mustafa Garip1, Behiç Coşkun2, Esad Sami Polat2, Alper Yılmaz1, Mehmet Emin Tekin3, Tamer Çağlayan1, Necip Kılıç4 |
1Selçuk Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Zootekni AD, Konya, Türkiye 2Selçuk Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları AD, Konya, Türkiye 3Selçuk Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, İstatistik AD, Kampüs, Konya, Türkiye 4Koyun Keçi Yetiştiriciler Birliği, Sivas, Türkiye |
Anahtar Sözcükler: Kangal Akkaraman, koyun, yapağı, randıman, elyaf |
Görüntülenme Sayısı: - İndirilme Sayısı: |
Amaç: Bu araştırma halk elinde yetiştirilen Akkaraman
koyunların kirli yapağı verimleri, lüle uzunlukları, incelik,
elastikiyet, mukavemet ve randımanlarının tespit edilmesi
amacıyla yapıldı.
Gereç ve Yöntem: Araştırma Sivas iline bağlı Kangal ilçesinde 7 işletmede toplam 1623 baş Akkaraman koyun üzerinden alınan numunelerden örneklenerek gerçekleştirildi. Koyunların bakım beslenmesi tamamen koyun sahiplerinin uyguladığı bakım besleme şartlarında gerçekleşdi. Koyunlar ilkbahar ve yaz aylarında merada, kış aylarında ise ağılda beslendi. Bulgular: İki, 3, 4 ve 5 yaş ve üzeri koyunlarda kirli yapağı verimi sırası ile 1.80, 1.69, 1.62 ve 1.58 kg olarak bulunurken, elit ve taban sürülerde medullalı elyaf oranı %33.51 ile 32.75 ve lüle uzunluğu elit ve taban sürülerde 30.33 ile 27.73 (Hauter) mm olarak tespit edildi. Aynı gruplarda lif çapı 28.63 ile 26.96 μm ve yapağı randımanı %60.78 ile 53.77 olarak hesaplandı. Yapağı özellikleri bakımından ise sürülerde yapağı ağırlığı ve randımanı açısından farklılık gözlendi (p<0.05). Öneri: Özellikle yapağı miktarı ve incelik bakımından Merinos melezlerine yakın değerler gösteren işletmeler tespit edildi. İşletmeler arasında varyasyon olduğu bunun seleksiyon, bakım ve besleme ile daha iyi noktalara getirilebileceği düşünülmektedir. |
[ İngilizce Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] |