Gereç ve Yöntem: Çalışmada bu amaçla 38 adet sağlıklı erkek Wistar Albino rat kullanıldı. Hayvanlar 5 gruba ayrıldı. Çalışmada dört hafta boyunca, grup 1 standart rat yemi ile beslenirken, grup 2’deki hayvanlara bu yeme ilaveten intraperitoneal (IP) olarak 0,3 ml mısır yağı ve grup 3’deki hayvanlara aynı yeme ilaveten IP olarak günde 10 mg/kg CoQ10 uygulaması yapıldı. Grup 4’deki hayvanlarda 40 mg/ kg dozunda 0.1 M sitrat buffer (pH 4.5) içerisinde streptozotosinin günde tek doz olmak üzere iki kere subkutan (SC) enjeksiyonuyla deneysel diyabet oluşturuldu. Grup 5’deki hayvanlarda 40 mg/kg dozunda 0.1 M sitrat buffer (pH 4.5) içerisinde streptozotosinin günde tek doz olmak üzere iki kere SC enjeksiyonuyla deneysel diyabet oluşturuldu ve sonra dört hafta boyunca IP olarak günde 10 mg/kg CoQ10 uygulaması yapıldı. Dördüncü haftanın sonunda bütün hayvanlardan kan örnekleri alındı. Bu plazma örneklerinde, aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT), alkalin fosfataz (ALP) ve γ-glutamil transpeptidaz (GGT) düzeyleri belirlendi.

Bulgular: Çalışmada diyabet oluşturulan grupta AST, ALT, ALP ve GGT düzeyleri kontrol grubuna göre önemli artışlar (P<0.05) gösterdi. Diyabet oluşturulan hayvanlara CoQ10 uygulaması ile birlikte bu enzim düzeylerinde diyabet grubu ile karşılaştırıldığında önemli azalmalar (P<0.05) gözlendi.

Öneri: Sonuç olarak, CoQ10 uygulamasının diyabetin zararlı etkileri sonucu oluşan karaciğer hasarı üzerine yararlı olabileceği düşünülmektedir.