Amaç: Bu çalışmada Denizli, Muğla ve Aydın İlleri'nde arı yetiştiriciliği yapan işletmelerin yapısal özellikleri ve üretime ilişkin sorunları incelenmiştir.

Gereç ve Yöntem: Araştırmanın gereci, adı geçen illerde Türkiye Arı Yetiştiricileri Merkez Birliği'ne bağlı üreticilerden anket yoluyla sağlanmıştır. Araştırmaya dahil edilen 73 adet işletme tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Bu işletmelerin 2014-2015 faaliyet dönemine ilişkin anket bulguları özelliklerine göre ortalama, frekans ve yüzde dağılım şeklinde sunulmuştur. Bağımlı iki grup arasındaki farklılıklar ise “Wilcoxon testi” ile incelenmiştir.

Bulgular: Önemli oranda ilkokul mezunu (%61,6) olan üreticilerin ortalama yaş ve yetiştiricilik tecrübesi (yıl) sırasıyla 50,08±9,25 ve 17,52±11,02 tespit edilmiştir. İhtisaslaşma oranının düşük (%20,5) olduğu işletmelerde kovan başına ortalama bal verimi 14,44±6,56 bulunmuştur. Üretimde yaşanan sorunlar arasında köy arazisine alınmama (%26,9) ve ulaşım (%17,7) ilk iki sırada yer almıştır. Üreticiler üye oldukları TAB Birlikleri'nden depolama-pazarlama ve konaklama-nakliye konularında daha fazla destek beklemektedir.

Öneri: Araştırma bulguları kapsamında sürdürülebilir arı yetiştiriciliği için üretici profilinin önemli olduğu söylenebilir.

Özellikle genç üreticileri bu alana yönlendirici teşvik politikaları önerilir. Ayrıca kaliteli ve verimli bal üretimi açısından arı hastalıklarıyla daha etkin mücadele yapılarak, kovan hareketliliğine gerekli sınırlamalar getirilmelidir. Mevcut destekleme politikaları yeniden gözden geçirilmelidir.