Amaç: Bu çalışmada postpartum 28-40 günler arasında uygulanan G6G ve PG- 3-G ön senkronizasyon protokollerinin Holstein ineklerde bazı üreme parametreleri üzerindeki etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: G6G grubundaki ineklere (n=35) 0. gün PGF2α, 2. gün GnRH, 8. gün GnRH, 15. gün PGF2α, ikinci PGF2α uygulamasından sonraki 56. saatte GnRH uygulaması yapıldı ve bunu takiben 16-18. saatte zamanlı suni tohumlama işlemi uygulandı. PG-3-G grubundaki ineklere (n=35) ise 0. gün PGF2?, 3. gün GnRH, 10. gün GnRH, 17. gün PGF2?, ikinci PGF2α uygulamasından sonraki 56. saatte GnRH uygulaması yapıldı ve bunu takiben 16-18. saatte zamanlı suni tohumlama işlemi uygulandı.

Bulgular: G6G ve PG-3-G gruplarında arz oranı (%100 ve %100), ilk tohumlamada gebe kalma oranları (%42.9 ve %51.4), doğum ilk tohumlama aralığı (53.5 ve 54.0 gün), doğum gebe kalma aralığı (54.1 ve 53.7 gün), buzağılama aralığı (334.1 ve 333.7 gün) parametrelerinde gruplar arasında istatistiksel olarak farklılık bulunmadı. Protokol başlangıcında inekler siklik ve nonsiklik olmalarına göre değerlendirildiğinde ilk tohumlamada gebe kalma oranları nonsiklik ineklerde ve siklik ineklerde sırasıyla %64,7 ve %41,5 olarak tespit edildi. Yapılan istatistiksel analizde gruplar arasındaki farkın önemli olma eğiliminde olduğu görüldü (p=0,098).

Öneri: Sonuç olarak postpartum erken dönemde başlatılan ön senkronizasyon protokolleri ile gönüllü bekleme süresini takip eden erken dönemde %100 arz oranı sağlanmıştır. Ön senkronizasyon protokolleri buzağılama aralığını 400 günden aşağı çekerek etkisini bariz şekilde ortaya koymuştur. Östrüs takibine gerek duyulmadan zaman ve iş gücünden tasarruf edilebileceği, nonsiklik ineklerde de uygun gebelik oranına ulaşılabileceği kanısına varılmıştır.