Nüfus artışı, küresel ısınma, sığır yetiştiriciliğinin ozon tabakasına olumsuz etkisi, hayvancılık işletmeleri için ormanların tahrip edilmesi, gıda kaynaklı hastalıklar, kirlilik vb. durumlar geleneksel et üretimine alternatif yöntemlerle insanların protein ihtiyacının karşılanması yönünde çalışmalara yol açmıştır. Alternatif protein kaynaklarından üretilen et ikameleri, genetiği değiştirilmiş organizmalar ve klonlanmış hayvan üretimi bu çalışmaların bir yansımasıdır. İn vitro et (kültür et-IVM) bu amaçla son yıllarda ortaya konulan ve bu konuda yapılan bütün çalışmaları bir arada barındırabilecek et üretim yöntemidir. Bu yöntem, doku mühendisliği tekniklerinin kullanımıyla laboratuvar ortamında et üretmek amacıyla geliştirilmiştir. IVM ile tüketicilere daha sağlıklı, güvenli ve hastalıksız et sağlanabilir ve geleneksel et üretimiyle ilişkili olumsuz çevresel etkiler en aza indirilebilir.2013 yılında üretilen ilk IVM maliyeti 330.000 dolar iken günümüzde bu maliyet 11,36 dolara kadar düşmüştür. 2015 yılından itibaren üretim ortamları ve ekipmanları konusunda geleneksel et ile rekabet edebilecek seviyeye gelen IVM'nin çözülmesi gereken başlıca sorunu, bu ete tüketicinin vereceği tepkidir. Tüketici tepkisinin IVM'nin taze et olarak tüketilmesine karşı olumlu bir şekilde yansımasının uzun bir süre alabileceği düşünülse de, IVM kullanılarak üretilmiş et ürünlerinin yakın bir zamanda market raflarına yerleşmesi kaçınılmaz görünmektedir. Bu makale, IVM üretim teknikleri, avantajları, sonuçları ve potansiyeli hakkında bilgi vermektedir.