Amaç: Koyun ırklarının intrakraniyal hacminin bilinmesi ırk ayrımı ve klinik bilimler açısından önemlidir. Bu çalışmanın amacı Türkiye?deki koyun varlığının büyük bir çoğunluğunu oluşturan Akkaraman ve Kangal Akkaraman koyun ırklarının intrakraniyal hacimlerinin ve ölçüm yöntemlerinin karşılaştırılmasıdır.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada sağlıklı erkek 6-8 aylık yaşta 10 adet Akkaraman ve 10 adet Kangal Akkaraman koyununa ait başlar kullanıldı. Koyun başları rostral-caudal yönde, kesit oryantasyonuna referans sağlamak için sert damağa dik, 0,6 mm dedektör kalınlığı ile aksiyel (transversal) planda görüntüleme yapıldı. Aksiyel görüntülerin rekonstrüksiyonu 0,65 mm kesit kalınlığı ile yapıldı. Koyun başlarının intrakraniyal hacimleri bilgisayarlı tomografi (BT) görüntüleri kullanılarak Cavalieri prensibi ile ölçüldü. Ek olarak Slicer 5.3 programı ile intrakraniyal alanın üç boyutlu modelleri oluşturuldu ve program araçları ile hacmi hesaplandı. Hacim ölçümü sonucu elde edilen veriler bağımsız gruplarda t testi, metotlar arasındaki karşılaştırma ise Bland-Altman testi ile SPSS 26.0 paket programında analiz edildi.

Bulgular: Akkaraman koyununun intrakraniyal hacminin ortalama değerlerinin Akkaraman koyunlarından istatistiksel olarak anlamlı ve büyük olduğu bulundu (P<0.01). Stereolojik yöntem ve BT modelleri ile hesaplanan intrakraniyal hacimlerin istatistiksel olarak karşılaştırılması sonucunda iki metot arasında fark olmadığı tespit edildi. (P>0.05).

Öneri: İntrakraniyal hacmin doğru bir şekilde hesaplanması, beyin ve sinir sistemi hastalıklarının teşhis ve tedavisinde büyük bir öneme sahiptir. Bu çalışmanın sonuçları, Akkaraman ve Kangal Akkaraman koyunlarında intrakraniyal hacmin belirlenmesinin hastalıkların tanısında klinik bilimlere önemli katkılar sağlayabileceğini göstermektedir. Aynı zamanda veteriner hekimler ve araştırmacılar için hastalıkların daha iyi anlaşılması ve etkili tedavi yöntemlerinin geliştirilmesinde önemli bir rehberlik sağlayabilir. Bu nedenle, çalışmanın sonuçları veteriner tıp ve ilgili disiplinlerde yapılan araştırmaları yönlendirebilir ve klinik uygulamalar için önemli bir temel oluşturabilir.