Bu çalışma, selenyumla zehirlenen koyunların tedavisinde yalnız başına ve kombine olarak kullanılan sistein, metiyonin, kobalt klorür, sodyum tiyosülfat ve sodyum nitritln.etkilerinin karşılaştırılması amacıyla yapıldı. Araştırmada kan örneklerindeki selenyum düzeylerinde meydana gelen değişiklikler belirlendi. Denemelerde yaklaşık 2 yaşında 66 adet koyun kullanıldı. Hayvanlar 1 gün önce akşam saat 17⁰⁰'den uygulamalar başlayıncaya kadar aç bırakıldı. Böylece, yem ve sudan ileri gelebilecek olan selenyum bulaşmaları önlendi. Selenyum kas İçi yolla 0.6 mg/kg dozunda verildi. Sistein, metiyonin, kobalt klorür, sodyum tiyosülfat ve sodyum nitrit uygulamaları selenyum verilmesinden 30 dk önce yapıldı. Deneysel olarak oluşturulan selenyum zehirlenmesinde sistein, metiyonin, kobalt klorür, sodyum tiyosülfat ve sodyum nitrit 30dk içerisinde kan selenyum düzeyini sırasıyla 2.63 ppm'den 1.82; 1.76; 2.14; 1.70 ve 2.03 ppm değerlerine düşürdü. Diğer yandan kan selenyum düzeyini sistein+metiyonin birlikte verildiğinde 30 dk içerisinde 2.63 ppm'den 1.21 ppm, sistein+kobalt klorür 1,21 ppm, metiyonin+kobalt klorür 1.68 ppm, sistein+metiyonin+kobalt klorür 1.24 ppm ve sodyum tiyosulfat+sodyum nitrit 1.79 ppm değerlerine düşürdü. Sonuç olarak selenyumla zehirlenmelerin tedavisinde kullanılan sistein+ metiyonin+kobalt klorür ile diğer kombinasyonların, yalnız başına verilen sistein, metiyonin, kobalt klorür. sodyum tiyosülfat ve sodyum nitrit gibi ilaçlara göre daha etkili olduğu görüldü.