Bu araştırma deneysel olarak siyanür zehirlenmesi oluşturulan farelerin kan. idrar ve dokularındaki siyanür ve tiyosiyanat düzeylerinde meydana gelen değişikliklerin belirlenmesi amacıyla yapıldı. Çalışmada vücut ağırlıkları 40-4S g arasında olan 400 adet beyaz fare kullanıldı. Farelere 0.1. 0.2, 0.4, 0.8 ve 1.4 mg/kg dozlarında sodyum siyanür, intraperitoneal olarak verildi. Kan örnekleri farelerin boyunları kesilerek, doku örnekleri ise İarelerin kloroformla öldürülmesiyle elde edildi. Numunelerdeki siyanür ve tiyosiyanat düzeyleri, bu bileşiklerin bromlu su tarafından yük-seltgenmesi ve piridin-benzidin bileşikleri ile bağlanması ile kolorimelrik olarak tayin edildi. Sodyum siyanür, verilen tüm dozlarda kan, idrar, karaciğer, dalak, böbrek ve kas örneklerindeki siyanür ile tiyosiyanat düzeylerini arıtırdı. Kan, doku ve idrardaki siyanür ve tiyosiyanat düzeyleri sırasıyla 6.dk..1. saat ve 4. saatten itibaren artmaya başladı ve dozlara göre değişen zamanlarda maksimuma ulaştı. Daha sonra tedrici bir şekilde azalarak kan siyanür düzeylerinin 720.dakikada, kan tiyosiyanat, idrâr, karaciğer, dalak, böbrek ve kas siyanür ve tiyosiyanat düzeylerinin ise 96. dakikada kontrol gruplarına yakın düzeylere indiği belirlendi.