Amaç: Bu çalışmada, deneysel olarak cıva klorür ile böbrek hasarı oluşturulmuş farelerde 100 mg/kg dozda oral yolla uygulanan sülfametoksazolün farmakokinetiği değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: Cıva klorür farelere 3 ve 6 mg/kg dozlarında verildi. Plazma sülfametaksazol konsantrasyonları spektrofotometre ile ölçüldü. Plazma konsantrasyon-zaman verileri dikkate alındığında ilacın 2 kompartmanlı açık modele uygun olduğu görüldü. Bulgular: Böbrek hasarı ile ilişkili olarak sülfametoksazolün emilim (AUC and t_1/2a) ve eliminasyon (t_1/2β and MRT) fazlarında önemli bulgular (p<0.05) gözlendi. Hasara bağlı olarak eğrinin altında kalan alan değeri düşerken, ortalama kalış zamanında artış tespit edildi (p<0.05). Öneri: Böbrek hasarlı hastalarda, sülfametoksazolün doz ve uygulama aralıklarının hasarın derecesine göre belirlenmesi çok önemlidir.